Spektakle Źródeł Pamięci 2022

Zapraszamy do zapoznania się ze spektaklami, które będzie można zobaczyć w ramach 10. Festiwalu Źródła Pamięci. Szajna – Grotowski – Kantor (Rzeszów, 10-13 sierpnia 2022).

10 sierpnia godz. 18.00
Teatr Maska
ARSZENIK – premiera

Poznajcie Martę i Agatę. Te dwie nieco już starsze panie mają bardzo ekscentryczne upodobania. W swoim przytulnym domu prowadzą osobliwą działalność dobroczynną, obejmując nią samotnych i zagubionych mężczyzn. Na skutek ich poczynań oraz zamiłowania do niebanalnych napojów piwnica ich domu kryje dość mroczną tajemnicę, a po pokojach krążą liczne duchy – mniej lub bardziej sympatyczne, ale wszystkie płci męskiej. Życie miłych staruszek komplikuje się nieco, gdy do grona odwiedzających dom Marty i Agaty panów dołączają pewien brutalny doktor i bratanek-morderca z zacięciem do rywalizacji.
dramaturgia: Marcin Bartnikowski
scenografia, reżyseria: Marcin Bikowski
*Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13

10 sierpnia godz. 20.00
Joanna Pawelczyk
CHCĘ WYPOWIEDZIEĆ WSZYSTKO – performance poetycki

„Chcę wypowiedzieć wszystko” jest pokazem procesu mojej pracy artystycznej: pisania słowem, ruchem i obrazem. Chcę pokazać te jedność. Nazywam moją poezję performatywną: przed słowem przychodzą obrazy, przedmioty układają się w komopozycje/ instalacje, stany emocjonalno-duchowe wyrażają się poprzez ruch. Wyławiam je spojrzeniem z rzeczywistości. W przygotowywanym performansie chcę pokazać jedność tego procesu. Mówię w nim o moim odczuciu bycia kobieta, o egzystencjalnym wymiarze macierzyństwa i mojej niezgodzie na system.
**Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4

11 sierpnia godz. 18.00
Teatr O.de.la
EKSTAZY

EKSTAZY to choreografia będąca cielesnym echem wizualizacji psychokinetycznej fioletu. Choreografia „ Ekstazy” to trzeci obraz choreograficzny Teatru o.de.la eksplorujący zagadnienie pojęcia koloru w ciele. Choreografia pełna struktur ruchowych powstałych na bazie treści czerpanych z fioletu. Fiolet jest kolorem wrażliwości na piękno ,sztukę. Kolor fioletowy to poszukiwanie duchowości w ciele, poszukiwanie sacrum w indywidualnym wymiarze. Choreografia konstruowana na zasadzie bodziec – reakcja, gdzie bodźcem dla tancerza jest barwa, to projekcja zbliżona do ekspresji naturalnej. Polega na spontanicznym, nieintencjonalnym uzewnętrznieniu i wyrażaniu treści psychicznych w formach ruchowych.
choreografia: Marta Bury
*Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13

11 sierpnia godz. 20.00
Teatr Przedmieście
ŚMIERĆ NA GRUSZY – premiera

Zespół Teatru Przedmieście sięga po ten zapomniany tekst Witolda Wandurskiego z kilku powodów. Jednym z nich jest próba nawiązania dialogu z dziedzictwem Józefa Szajny w rocznicę 100-lecia jego urodzin. Ten wielki twórca teatru plastycznego realizował wspomniany dramat co najmniej pięciokrotnie na różnych scenach w Polsce. Dlaczego? Co powodowało, że Szajna nie mógł rozstać się z tą sztuką, że wciąż chętnie wystawiał ją na nowo?
Okazuje się, że podczas pracy nad spektaklem urzekła nas prostota ludowej opowieści, a jednocześnie groza i siła przekazu o ponadczasowej treści. Gdzieś na pograniczu jarmarcznej zabawy i średniowiecznego misterium, pomiędzy groteską i liryczną narracją ukazuje się dramatyczna prawda o ludzkim istnieniu. A śmierć odsłania swoje podwójne oblicze: niszczące i wybawicielskie.
tekst: Witold Wandurski
reżyseria: Aneta Adamska-Szukała
**Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4

12 sierpnia godz. 18.00
Kamila Klamut
CAMILLE

Camille Claudel była rzeźbiarką. Była również siostrą Paula Claudela i przez dziesięć lat towarzyszką i twórczą partnerką Auguste’a Rodina. Zmarła ponad siedemdziesiąt lat temu. Ostatnie trzydzieści lat życia spędziła w zakładzie psychiatrycznym. Impulsem, który bezpośrednio wpłynął na kształt spektaklu, było ostatnie zdjęcie, jakie zrobiono Camille. Przedstawia ono Claudel w szpitalu z przyjaciółką. Wyobraziłam sobie, że odwiedziny, które rzadko zdarzały się jej podczas pobytu w zakładzie, mogły wywołać kaskadę wspomnień. Wspomnień, których kształt przeczułam i ubrałam we własną wrażliwość.
**Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4

12 sierpnia godz. 20.00
Teatr Brama
STACJA ŚWIADEK

STACJA ŚWIADEK to autorski spektakl Teatru Brama, oparty na wywiadach przeprowadzonych z byłymi i obecnymi mieszkańcami Goleniowa. Społeczność “Ziem odzyskanych” przed i po II wojnie światowej tworzyli Polacy i Niemcy, którzy ze względu na sytuację polityczną, zostali zmuszeni do migracji. Inspiracją do powstania spektaklu stały się autentyczne historie ludzi, którzy po wojnie musieli odnaleźć się w zupełnie odmiennej rzeczywistości. Autorzy poszukują mitu nowego miejsca, pytają o własną i wspólną tożsamość. Budują tradycję, która jest nowa, wciąż poszukiwana i wielokulturowa.
Spektakl STACJA ŚWIADEK to próba odnalezienia łączników pomiędzy dwiema społecznościami, które w trudnych dla siebie okolicznościach musiały opuścić swoje domy i wyruszyć w nieznane, by znaleźć bezpieczne miejsce do życia.
Istotnym elementem STACJI ŚWIADEK jest muzyka grana na żywo przez Kapelę Teatru Brama. Utwory Kapeli, to melodie grane przez założoną po wojnie Orkiestrę Bolechowską.
reżyseria: Daniel Jacewicz
*Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13

13 sierpnia godz. 18.00
Word and Voice Theatre Centre
WESELE. OGRÓD BOSKICH PIEŚNI

Dramaturgia spektaklu „Wesele” na podstawie 28 starych ukraińskich pieśni weselnych, które wraz ze scenografią i kostiumami utkane są w niezwykle kruchej, połyskującej i zarazem skomplikowanej koronce teatralnej akcji. Ta akcja nie jest rekonstrukcją ceremonii ślubnej, nie jest teatrem rytualnym. Reżyserka, aktorki i artystki rozmawiają ze współczesną publicznością we współczesnym języku na tematy, które są aktualne przez cały czas dla wszystkich narodów – o miłości, relacjach międzyludzkich, mężczyznach i kobietach, rodzinie i tubylcach, dzieciach i rodzicach. /Sergey Vasiliev/
„Wesele” to wieczny rozkwit Ziemi. „Ogród Boskich Pieśni” to projekt teatralny w fazie rozwoju. Ziarnem projektu jest świadectwo człowieka w czasie – osobisty monolog aktora poprzez piosenkę – taniec – tekst. Osobisty wysiłek na rzecz pokoju. Akt pokory to pozwolić rodzimej ziemi zabrzmieć, ukazać cechę, która zawsze leczy Ziemię, zwycięża wojnę, jest kiełkowaniem w tym czasie wiecznie młodego Ogrodu Ducha.
koncepcja, reżyseria: Nataliia Polovynka
*Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13

13 sierpnia godz. 20.00
Studio Teatralne KOŁO
DON KICHOT

Uniwersalizm mitu błędnego rycerza z Manczy pozwala nadać szerszy kontekst naszej opowieści. O czym to będzie przedstawienie? O marzeniach. Okolicznościach w jakich się rodzą i umierają. O uporze w dążeniu do nich. O nas samych. O rozpaczy kiedy rozwiewa je wiatr przyziemnej codzienności. W kontekście postaci literackiej, o aktorze, który wciela się w postać i gra nie swoje życie, odbywa marzycielską podróż. Interesuje nas postawa marzyciela – dziś, współcześnie. Czy współczesny marzyciel to ciągle niepoprawny romantyk?
tekst: Miguel de Cervantes
reżyseria: Igor Gorzkowski
**Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4

Bilety: teatrmaska.pl

dowiedz się więcej

zobacz więcej